അന്നവൾക്ക് ഒരുത്സാഹവും തോന്നിയില്ല. രാത്രി കിടന്നിട്ടും അംബാലികക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല. കാട്ടിൽ കണ്ട രംഗമായിരുന്നു മനസ്സു നിറയെ. കറുത്ത യുവമിഥുനങ്ങൾ നാഗങ്ങളെ പോലെ ഇണ ചേരുന്നു. ചീരന്റെ ബലമാർന്ന ശരീരം. ദൃഢമായ കരുത്തുറ്റ ലിംഗം. പെണ്ണിന്റെ സ്ഥാനത്തു താനായിരുന്നെങ്കിലെന്ന് അംബാലിക തമ്പുരാട്ടി ആശിച്ചു പോയി. കണ്ണടച്ച് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ആദിവാസി പെണ്ണിന്റ സ്ഥാനത്തു തന്നെ സങ്കൽപ്പിച്ചു. ചീരന്റെ വലിയ സാധനം തന്റെ കാലുകൾക്കിടയിലൂടെ കയറുന്നതായി അംബാലികക്കു തോന്നി. അവളറിയാതെ കാലുകളകത്തി. അങ്ങനെ ആലോചിച്ചു കിടന്നു അവളറിയാതെ തന്നെ അവൾക്കു രതിമൂർച്ഛയുണ്ടായി.
അടുത്ത പ്രഭാതത്തിലും തലേദിവസം രാത്രി ഉണ്ടായ രതിമൂർച്ഛയുടെ ആലസ്യം അംബാലികയെ വിട്ടു മാറിയിരുന്നില്ല.
അന്നു വീണ്ടും അരുവിയിലേക്കവൾ പോയി. വസ്ത്രങ്ങൾ അഴിച്ച് ഒരു പാറപ്പുറത്തു വച്ചിട്ട് മുലക്കച്ച ധരിച്ചു വെള്ളത്തിലേക്കിറങ്ങി. ഇപ്പോഴെങ്ങാനും ചീരൻ ഇതുവഴി വന്നെങ്കിലെന്ന് അവളാശിച്ചു. അംബാലികയുടെ മനോഗതം ദൈവം കേട്ടുവോ ആവോ. ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു. മറുകരയിൽ നിന്നാണ് ശബ്ദം വരുന്നത്. അവൾ കണ്ടു. അല്പം ദൂരെയായി കയ്യിൽ ഒരു ചെറിയ മഴുവുമായി നടന്നു പോകുന്ന ചീരനെ.
“ചീരാ.. ” അംബാലിക ഉറക്കെ വിളിച്ചു.
ചീരൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അരുവിയിൽ നിന്നും അംബാലിക തമ്പുരാട്ടി വിളിക്കുന്നു. അവൻ മഴു താഴെയിട്ട് അംബാലികയുടെ അടുത്തേക്കോടി വന്നു. “എന്താ തമ്പാട്ടി? ” അവൻ ഭവ്യതയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല. നീയിങ്ങു വാ.” അംബാലിക പറഞ്ഞു.
അവനൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. അവനൊരു പൊട്ടനെ പോലെ അവളെ നോക്കി നിന്നു. അംബാലിക വെള്ളത്തിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു അവൻ നിന്നിരുന്ന പാറയുടെ അടുത്തു ചെന്നു. ചീരൻ അംബാലികയെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. നനഞ്ഞൊട്ടിയ. സുതാര്യമായ മുലക്കച്ചക്കുള്ളിൽ അംബാലികയുടെ ചന്ദനവർണ്ണമാർന്ന നഗ്നശരീരം. അതു കണ്ട് ഉമിനീരിറക്കി നിന്ന ചീരന്റെ കയ്യിൽ കടന്നു പിടിച്ച് അംബാലിക താഴേക്കു വലിച്ചിട്ടു. അവൻ അംബാലികയുടെ മുകളിലേക്കാണ് വീണത് രണ്ടു പേരും വെള്ളത്തിലും. ഉരുണ്ടു പിരണ്ടെഴുന്നേറ്റ ചിരനെ അംബാലിക വീണ്ടും വെള്ളത്തിലേക്കിട്ടു. തമ്പുരാട്ടി എന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്ന് ചീരനു മനസ്സിലായി. പക്ഷേ അവനു വല്ലാത്ത ഭയം തോന്നി. തല പോകുന്ന ഇടപാടാണ്.