അങ്ങനെ തിരികെ വന്നു ഞങ്ങൾ.
ഞാൻ ബാലചന്ദ്രൻനോട്‌ ഈ റിസപ്ഷൻന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു. അവൻ “ഓ… ഒക്കെ ഓക്കേ…നിങ്ങളായി നിങ്ങളുടെ പാടായി…”
അങ്ങനെ കാത്തു കാത്ത് ഇരുന്ന ആ ദിവസം വന്നു. ഇതിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഉച്ചയ്ക്ക് രണ്ട്മണി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്ഥലം വിട്ടു. അന്നേരം തന്നെ അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന്ഒന്ന് ഫോർപ്ലേ എങ്കിലും ചെയ്യണമെന്ന് തോന്നി എങ്കിലും വേവാൻ വരെ കാത്താൽ ആറാൻ വരെ കാക്കാമല്ലോ . ത്രില്ല് പോവരുത് ലോ.
പിന്നെ എന്തെങ്കിലും കഷ്ടകാലം നേരത്തു അവർ എന്തെങ്കിലും മറന്നിട്ട് മറ്റോ തിരിച്ച് വന്നാൽ പെട്ടുപോകരുതല്ലോ. അങ്ങനെ ഒരു നാലുമണി ആയപ്പോഴേക്കും സ്കൂട്ടറും എടുത്ത് ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.
ചെറുക്കന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ദീപാവലിയുടെ വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നു. അല്ലറ ചില്ലറ കുറച്ച് സംസാരിച്ചിരുന്നിട്ട് ഞാൻ ചെറുക്കനെയും വിളിച്ചുകൊണ്ട് സ്കൂട്ടറിൽ ടൗണിലേക്ക് പോയി. അവന് ഷവർമയും , ഷെയ്ക്കും എല്ലാം വാങ്ങി കൊടുത്തു ഹാപ്പി ആക്കി.
ഒരു 7:00 മണി ഒക്കെ ആയി അന്നേരം. ഞങ്ങൾ മെല്ലെ സ്കൂട്ടറിൽ തിരികെ പോന്ന നേരത്ത് ആണ് മഴ തുടങ്ങിയത്. നിങ്ങൾ സ്കൂട്ടർ ഒരു സൈഡിൽ നിർത്തിയിട്ട് അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു ചെറിയ കടയുടെ തിണ്ണയിലേക്ക് കയറി നിന്നു. ആകെ ഇരുട്ട് പിടിച്ച ഒരു മൂലയിൽ ആയിരുന്നു അത്.
രണ്ട് പേർക്ക് കഷ്ടിച്ച് നിൽക്കാവുന്ന സ്ഥലമേ ആ തിണ്ണയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. മേൽക്കൂര അധികം പുറത്തോട്ട് നീണ്ട്നിന്നിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ മുഴുവൻ ആയും മഴയിൽ നിന്ന് രക്ഷ ഇല്ലായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ രണ്ട്പേരും അത്യാവശ്യം തൊട്ട് തൊട്ട് ആണ് നിന്നത്.
മഴയും, ദേഹത്തിന്റെ ചൂടും, ആ ഞങ്ങൾ നിന്നിരുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ പ്രൈവസിയും കാരണം ഞങ്ങൾ ഒന്നൂടെ ചേർന്നു നിന്നു. മഴയുടെ ഒപ്പം ഇരുട്ടും കട്ടി കൂടിയതോടെ കൂടി അവൻ എന്നോട് ഒന്നൂടെ ഒട്ടിച്ചേർന്നു നിന്നു.
ഞാൻ എന്റെ രണ്ട് കൈകൾ അവന്റെ പാന്റിന് മീതെ കൂടെ, അവന്റെ നിതംബത്തിന് മുകളിലായി വെച്ചു . എന്റെ രണ്ട് കൈകളുടെ ഉള്ളിൽ അവന്റെ മത്തങ്ങ കുണ്ടി നിന്ന് വിറച്ചു.