എനിക്ക് ആണെങ്കിൽ നമ്മുടെ നാടും ഈ പരിസ്ഥിതിയും ആണ് എപ്പോഴും ഇഷ്ടം. അതുകൊണ്ട് ഈ നാലുവർഷം ലോൺലി ആയിരുന്നു എങ്കിലും നാടിനോട് എനിക്ക് വെറുപ്പ് ഒന്നും തോന്നി, അവരുടെ കൂടെ യുകെയിലേക്ക് പോകാൻ തോന്നിയതും ഇല്ല.
ഞാൻ ഏറെക്കുറെ ഏകാന്ത ജീവിതത്തിനോട് പൊരുത്തപ്പെട്ട് തുടങ്ങി. ഇടയ്ക്ക് ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കൽ വീട് ക്ലീൻ ചെയ്യാൻ അടുത്ത് ഉള്ള ഒരു വീട്ടിലെ സ്ത്രീ വരും. അത്ര തന്നെ.
പിന്നെ നാട്ടിൽ കമ്പനി ഉള്ളത് ഒരു പഴയ സ്നേഹിതൻ, ബാലചന്ദ്രൻ ആണ്. പുള്ളി ഗവൺമെന്റ് സർവീസിൽ സാമാന്യം നല്ല പോസ്റ്റിൽ ഇരുന്ന ഒരു ആളാണ്. ഇടയ്ക്ക് രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം കൂടുമ്പോൾ കാണും, സംസാരിക്കും ചിലപ്പോൾ ഒരു ബിയർ ഒക്കെ അടിക്കും. സിമ്പിൾ.
ഈ ഏകാന്തതയോട് ഞാൻ പൊരുത്തപ്പെട്ടു എന്നേയുള്ളൂ അത് ഞാൻ അത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു ഏകാന്തത ഒന്നുമല്ലായിരുന്നു. പ്രത്യേകിച്ച് സെക്സ് – ഒന്ന് വാണമടിക്കുമ്പോ, രണ്ടോ മൂന്നോ ദിവസം അടുപ്പിച്ച് സെൽഫ് അടിക്കുമ്പോൾ മൂന്നാം ദിവസം ആകുമ്പോഴേക്കും മടുക്കുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ രണ്ടുമൂന്ന് ദിവസം ഗ്യാപ്പ് ഇടണം.
അങ്ങനെ തട്ടിമുട്ടി 4 വർഷങ്ങൾ കടന്ന് പോയ ഒരു ദിവസത്തിൽ ഞാൻ രാവിലെ ഒന്ന് എന്റെ ഒരു ചെറിയ രണ്ടാമത്തെ മൊബൈല് കേടായത് നേരെ ആക്കാൻ ടൗണിലേക്ക് ബസ് കയറിയത് ആണ്. അത്യാവശ്യം തിരക്കുള്ള ബസ് ആണ് ഞാൻ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു .
ഞാൻ കാര്യമായി ഒന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ വെറുതെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു . മുണ്ടായിരുന്നു ഉടുത്തിരുന്നത്. തിരക്ക് ഉള്ളതുകൊണ്ട് തട്ടി തട്ടി, തട്ടിമുട്ടി ഒക്കെ ആണ് എല്ലാവരും നിന്നിരുന്നത്.
എനിക്ക് അത്യാവശ്യം ഉയരം ഉള്ളത് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന ഒരുവിധം പേരും എന്റെ താടിയുടെ, അല്ലെങ്കിൽ മാക്സിമം മൂക്കിന്റെ അവിടെ വരെ, അവിടെ വരെ ഉയരം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോൾ ആണ് എന്റെ തൊട്ട് മുൻപിൽ ആയി ഒരു പയ്യൻ വന്നു നിന്നത്. മാക്സിമം ഒരു 19 വയസ് കാണും. ടൗണിൽ എവിടെയോ പഠിക്കുന്നത് ആണ് . ഏതോ എൻജിനീയറിങ് കോളേജിന്റെ യൂണിഫോം ആയിരുന്നു.