ഏതായാലും ഫോൺ നേരെയാക്കി വാങ്ങി ഒരു സിനിമ കൂടി കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ഒരു ഒരു മണിയോടുകൂടി റിട്ടേൺ പോന്നു. തിരികെ ഉള്ള ബസ്സിൽ കയറിയപ്പോൾ ഒട്ടും തിരക്കില്ല ഞാൻ ഒരു സീറ്റിൽ ഒതുങ്ങി ഇരുന്നു.
വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒരെണ്ണം അടിച്ച് കളഞ്ഞ് മനസ്സിനെ ഒന്നു സമാധാനിപ്പിക്കണം എന്നെല്ലാം വിചാരിച്ച് ഞാൻ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്നേരം ആണ് എന്റെ തൊട്ടടുത്ത് സീറ്റിൽ ഒരാൾ വന്നിരുന്നത്.
അവൻ തന്നെ. ഞാൻ ഒരക്ഷരം പോലും മിണ്ടാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി തൊടാതെ എന്നപോലെ ഇരുന്ന് അവസാനം ബസ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി. ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ അവൻ എഴുന്നേറ്റ് ഇറങ്ങി പോയിരുന്നു .
ഞാൻ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത് ആണ് ബാലചന്ദ്രൻ ബാക്കിലെ സീറ്റിൽ ഇരുന്നിരുന്നു. ബാലേന്ദ്രൻ എന്റെ കൂടെ സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
ചന്ദ്രൻ എന്നോട് “എന്നതാണ്… അത്യാവശ്യം നേരം പോക്കിനുള്ള വഴികൾ ഒക്കെ കണ്ടുപിടിച്ചു എന്നു തോന്നുന്നു…”എന്ന് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ “ഏയ്… മൊബൈല് കേട. ഇത് നേരെയാക്കാനായി ടൗണിൽ പോയതാണ്…..”
ചന്ദ്രൻ :” അതല്ല പറഞ്ഞത്… സീറ്റിൽ ഒരു കമ്പനി ഉണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു … ഒരു കണക്ഷൻ ഉള്ളതിൽ തെറ്റൊന്നുമില്ല ഞാൻ ജഡ്ജ് ചെയ്യാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞത് അല്ല. ”
ഞാൻ ശെരിക്കും അമ്പരന്ന് “നീ എന്താ ചന്ദ്രാ ഈ പറയുന്നേ… ഒരു പയ്യന് ബസ്സിൽ കയറി അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പാടില്ലെ…അപ്പോൾ കണക്ഷൻ ആകുമോ… പിന്നെ അങ്ങനെ ഒന്നും ഒന്നും ആർക്കും കിട്ടില്ലല്ലോ…”എന്ന് പറഞ്ഞു.
ചന്ദ്രൻ “ആഹാ… അപ്പോൾ നിനക്ക് ശരിക്കും കമ്പനി അല്ലായിരുന്നു അല്ലേ… സോറി.. ഞാൻ കരുതി നിനക്ക് ഒരു കൂട്ട് നീ ആയി സംഘടിപ്പിച്ചത് ആണെന്ന്…”
ഞാൻ :” കാര്യം എനിക്ക് കമ്പനി ആവശ്യമാണെങ്കിലും അങ്ങനെ കാണുന്ന ആമ്പിള്ളേരെ ഇങ്ങനെ ഒരു ആൾക്ക് കമ്പനി തരുമോ… ഒന്ന് പോയെ നീ… ”
ചന്ദ്രൻ “ഓഹോ… എന്നാൽ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ… ബസ്സിൽ അത്രയേറെ സീറ്റുകൾ ഒഴിഞ്ഞ് കിടന്നപ്പോഴും അവൻ നീയിരിക്കുന്ന സീറ്റിൽ തന്നെ ആണ് വന്നിരുന്നത്. പിന്നെ ഇറങ്ങാൻ നേരത്ത് നിന്നെ ഒന്ന് പാളി നോക്കിയിട്ട് ആണ് അവൻ ഇറങ്ങി പോയതും… നിനക്ക് അവനെ മുൻപ് പരിചയമൊന്നുമില്ലല്ലോ, എന്നിട്ടും…%